قادری‌نژاد می‌گوید: زمانی بود که ما به خیابان می‌رفتیم و آنجا هر گونه بحثی درمی‌گرفت. سر هر تابلو مردم با هم گفت‌وگو می‌کردند و حتی گاهاً کتک‌کاری می‌شد. تماشاچی به قدری بود که برای دیدن کارها صف می‌بستند. من دیگر چنین شور و حالی را هیچ وقت ندیدم و چنین ارتباطی با مردم را احساس نکردم.